Vanochtend heb ik eens van een afstandje naar een aantal ontwikkelingen in de wereld gekeken. Eigenlijk val je van de ene naar de andere verbazing.
Een WK wielrennen dat in de woestijn wordt gehouden, een gemeente die jongeren met hevige angstaanvallen vanwege budgettaire redenen pas weer in 2017 kan helpen, de schaamteloze onthullingen over corruptie bij de FIFA en wat te zeggen van het lachwekkende debat tussen de twee enig overgebleven presidentskandidaten van het ooit zo machtige USA.

Gisteren lag ik op de massage tafel toen de masseuse zei dat we binnenkort over ons spaargeld zelfs rente aan de bank moeten gaan betalen. Ik kreeg spontaan kramp in mijn bilspier van het lachen waardoor de massage nog even langer door moest gaan.

Ik heb veel nagedacht waar dit naar toe gaat en hoe we een wereld kunnen creëren waar niet alleen de happy few gelukkig zijn, maar een wereld waar geluk en welvaart is voor ieder mens. Als we toch in staat zijn om op de maan te landen en naar Mars te vliegen, dan kan niemand mij wijsmaken dat we niet in staat zijn om welzijn voor alle mensen te creëren. De vraag is alleen: waar we moeten beginnen? Bij het systeem of bij onszelf?

Een bevriende burgemeester gaf mij onlangs het inzicht dat je nooit van het mondiale systeem kan winnen. Het was even slikken voor mij, maar bij nader inzien moet ik hem gelijk geven. Het heeft zoveel tentakels dat als je een onderdeel van het systeem vernietigt er op een andere plek weer iets nieuws groeit. Op deze wijze kan het zichzelf op organische wijze in stand houden.

Ik raak er steeds meer van overtuigd dat de sleutel tot positieve verandering ligt in het verruimen van ons bewustzijn. Als je inzicht hebt in wie je bent (hiermee bedoel ik niet je maatschappelijke masker, maar wie je echt bent) en welke betekenis jij kunt hebben voor het welzijn van anderen, dan zul je geluk, tevredenheid en welzijn ervaren. Ieder van ons heeft een uniek talent en het vermogen om vanuit dit talent iets moois te creëren om anderen van dienst te zijn. Als je een dergelijk proces in gang zet, zul je de kracht en schoonheid in jezelf ontdekken. Vanuit deze inzichten ga je anderen inspireren en helpen om hun kracht en schoonheid te ontdekken. En zo ontwikkeld zich langzaam maar zeker een nieuw systeem, gebaseerd op liefde, harmonie en menselijkheid. Een systeem waarbij niet langer winstmaximalisatie, maar betekenismaximalisatie leidend wordt.

Daarom draag ik deze blog op aan alle docenten die onze kinderen onderwijzen. Ze hebben één van de meest eervolle beroepen ter wereld. Zij kunnen onze kinderen op jonge leeftijd inzicht geven in hun unieke talenten en leren hoe ze dit ten goede van de mensheid kunnen inzetten. In een latere onderwijsfase zou meer aandacht aan het verruimen van bewustzijn kunnen worden besteedt. Wellicht ligt de oplossing wel in een aanpassing van het onderwijssysteem. Zo kan er dadelijk een nieuwe generatie volwassenen met een hoger bewustzijn opstaan. Een nieuwe generatie waar ieder met zijn eigen talent van betekenis wil zijn voor de mensheid en een betere wereld.

Of zoals één van de mooiste zangeressen ter wereld het verwoorde in onderstaand liedje, maar uiteindelijk zelf aan het bestaande systeem ten onder is gegaan.
Gelukkig heeft ze wel een fantastisch zaadje geplant zodat ik dit zaadje via deze blog extra water mag geven en het zich via ons bewustzijn kan ontvouwen tot iets heel erg moois. Willen we van de aarde en mensheid iets moois maken, dan zullen we nu moeten beginnen met het planten van zaadjes.